چگونه یک کارت گرافیک اکسترنال برای لپتاپ خود بسازیم
کارت‌های گرافیک اکسترنال از راه‌حل‌های مناسب برای تبدیل لپ‌تاپ‌های قدیمی به سیستم‌های قدرتمند بازی هستند که کاربر می‌تواند نسخه‌ی ارزان‌قیمت آن‌ها را بسازد.
نوسان‌های ارزی اخیر موجب شده است تا برخی محصولات الکترونیک به کالاهای لوکس تبدیل شوند و خرید آن‌ها توسط طیف وسیعی از جامعه، امکان‌پذیر نباشد. هم‌اکنون لپ‌تاپ‌های مخصوص بازی، قیمتی میان ۱۵ الی ۳۰ میلیون تومان دارند که بسیاری توان خرید آن‌ها را ندارند. در سوی دیگر شاهد طیف وسیعی از کاربران هستیم که در گذشته اقدام به خرید لپ‌تاپ‌های گیمینگ یا رده‌بالا کرده‌اند، اما به مرور زمان و به‌دلیل قدیمی شدن سخت‌افزار آن‌ها، امکان تجربه بازی‌های روز را ندارند یا باید به تجربه‌ای با پایین‌ترین کیفیت بسنده کنند. کارت‌های گرافیک اکسترنال یکی از روش‌های مناسب برای تقویت چنین لپ‌تاپ‌هایی است تا دارندگان آن‌ها دوباره بتوانند طعم بازی‌های روز را بچشند. این محصولات بیشتر برای لپ‌تاپ‌های قابل حمل با پردازنده‌های قوی اما بدون کارت گرافیک مجزا طراحی شدند و توسط شرکت‌های گوناگونی از جمله Razer به بازار عرضه می‌شوند؛ اما همان‌طور که از نام این شرکت‌ها مشخص است، باید رقم بالایی را برای تصاحب آن‌ها پرداخت کنید.
برای خرید لوازم مورد نیاز می تونید به فروشگاه اینترنتی مرکز تکنولوژی ایده مراجعه کنید.
در این میان جامعه‌ای از کاربران تشکیل شده است که ترجیح می‌دهند به کمک اتصال‌های ExpressCard یا mPCIe، خود اقدام به ساخت کارت‌های گرافیک اکسترنال کنند تا روی یک مانیتور و با بهره‌گیری هم‌زمان از هر دو سخت‌افزار به بازی بپردازند. همچنین وجود پورت تاندربولت ۳ در بیشتر باکس‌های کارت گرافیک موجب شده است تا اتصال آن‌ها به لپ‌تاپ‌های مدرن‌تر به‌آسانی صورت بگیرد. بیشتر گرافیک‌های اکسترنال، یکی از روش‌های گفته‌شده را برای اتصال به لپتاپ استفاده می‌کنند و در نهایت دستگاهی در حد و اندازه‌ی یک رایانه گیمینگ با قیمتی به‌اندازه‌ی یک کنسول ایکس‌باکس One S تحویل کاربر می‌دهند؛ البته این رقم، وابستگی شدیدی به کارت گرافیک مورد استفاده کاربر نیز دارد. در هر صورت، قیمت تمام‌شده کمتر از میزان لازم برای خریداری یک رایانه یا لپتاپ گیمینگ جدید خواهد بود و کاربر هنوز هم می‌تواند با جدا کردن گرافیک اکسترنال، لپتاپ خود را در هر جایی به‌همراه داشته باشد. در ابتدا قصد داریم به چندین مورد دارای پورت تاندربولت ۳ اشاره کنیم که به‌عنوان گزینه‌های مدرن‌تر و گران‌قیمت‌تر در میان این محصولات به شمار می‌روند.
داک‌های کارت گرافیک دارای Thunderbolt 3
تاندربولت ۳ فناوری ساخته‌شده توسط اینتل است که قابلیت دریافت و ارسال اطلاعات با سرعت باورنکردنی ۴۰ گیگابیت‌برثانیه را دارا است که تنها به یک پورت USB-C نیاز دارد. این فناوری برای فعالیت‌هایی با نیاز به سرعت انتقال داده بالا مانند گیمینگ، بسیار مناسب است و اتصالی پرسرعت میان لپتاپ و کارت گرافیک اکسترنال ایجاد می‌کند که تأثیر به‌سزایی در عملکرد آن‌ها دارد. در گذشته نیز تلاش‌هایی برای عرضه‌ی داک‌های کارت گرافیک صورت گرفته بود که علاوه‌بر قیمت بسیار بالا، از فناوری‌های اتصال انحصاری استفاده می‌کردند و به همین دلیل مورد استقبال عمومی قرار نمی‌گرفتند. اما تاندربولت ۳ توانست به‌عنوان استانداردی واحد میان سازندگان مطرح شود و اکنون چندین شرکت، داک‌هایی با پشتیبانی از فناوری مذکور عرضه می‌کنند که از منبع تغذیه اختصاصی، پورت‌های جانبی و فضای مخصوص برای قرارگیری کارت گرافیک بهره می‌برند.
اما داک‌های گفته‌شده فقط جنبه‌های مثبت ندارند و عیب‌هایی نیز میان آن‌ها دیده می‌شود. مهم‌ترین مشکل چنین محصولاتی، قیمت بسیار بالای آن‌ها است و اختلاف قیمت چشمگیری میان نمونه‌های آماده و محصولات ساخته‌شده توسط خود کاربر وجود دارد. همچنین برای بهره‌گیری از این داک‌ها نیازمند لپ‌تاپ‌های نسبتا جدیدی خواهید بود که از پورت USB-C با پشتیبانی از تاندربولت ۳ بهره بگیرند. البته به‌لطف فناوری‌های اینتل، سازگاری این‌گونه دستگاه‌ها به‌آسانی صورت می‌گیرد که بیشتر سازندگان آن را در محصولات خود به‌صورت پیش‌فرض فعال می‌کنند. اگر قیمت، مسئله‌ی مهمی برای شما محسوب نمی‌شود، می‌توانید به گزینه‌هایی مانند اچ‌پی اسپکتر x360 یا آخرین مدل دل XPS 13 فکر کنید که از چنین اتصالی بهره می‌برند. اما بهتر است قبل از خرید، نگاهی به انجمن eGPU.io بزنید تا از سازگاری لپتاپ مدنظر خود با کارت گرافیک اکسترنال مطمئن شوید. دستگاه‌های گفته‌شده، وزن بسیار کمی دارند و کیفیت تصویر بالایی را نیز دراختیار کاربر قرار می‌دهند و هم برای کاربری روزمره و جابه‌جایی و هم بازی به‌همراه کارت گرافیک مجزا مناسب هستند.
مرکز تکنولوژی ایده فروشگاهی در دستان تو ، با خیالی راحت خرید کنید.
بعد از اینکه لپتاپ مدنظر خود را مشخص کردید، به‌سراغ داک کارت گرافیک بروید. بدون شک نمی‌توانیم در این مطلب تمامی نمونه‌های موجود در بازار را بررسی کنیم؛ زیرا هر شرکت داک مخصوص خود را عرضه می‌کند. به همین دلیل به معرفی چند محصول اصلی که در ماه‌های اخیر معرفی شدند، بسنده می‌کنیم.
ریزر Core و Core X
نسخه‌ی اصلی ریزر Core اولین محصولی بود که از رابط تاندربولت ۳ بهره می‌گرفت و برای دارندگان لپ‌تاپ‌های ریزر Blade طراحی شده بود؛ اما می‌تواند با محصولات سایر برندها نیز سازگاری داشته باشد؛ به‌شرطی که از تاندربولت ۳ بهره ببرند. همچنین قیمت ۵۰۰ دلاری برای آن در نظر گرفته شده بود. اما کمی بعد، این محصول به دو شاخه‌ی Core V2 و Core X تقسیم شد.
Core V2 همانند نسخه‌ی اولیه، برچسب قیمت ۵۰۰ دلاری را یدک می‌کشد؛ بااین‌حال باز هم اختلاف بسیاری با محصولات سایر برندها دارد. این مدل لوکس از پورت USB 3.0 نیز برای اتصال سایر ادوات گیمینگ بهره می‌برد و پورت شبکه درکنار منبع تغذیه‌ی ۵۰۰ واتی از سایر قابلیت‌های آن هستند. بدنه‌ی آلومینیومی و پشتیبانی از نورپردازی Chroma RGB ریزر موجب شده است تا ظاهر بیرونی دستگاه به‌شدت کاربرپسند باشد.
در سوی دیگر، Core X با قیمت ۳۰۰ دلار قرار دارد که از منبع تغذیه‌ی ۶۵۰ واتی بهره می‌برد. پورت شبکه و USB در این نمونه دیده نمی‌شود. همچنین شخصی‌سازی‌های صورت‌گرفته در ساخت V2، در این محصول دیده نمی‌شود و بیشتر به سایر محصولات موجود در بازار شباهت دارد. این داک از کارت‌های گرافیک بزرگتر تا سقف ۳ درگاه پشتیبانی می‌کند.
PowerColor Gaming Station
شرکت پاورکالر نیز داک Devil Box با پشتیبانی از تاندربولت ۳ را به بازار عرضه کرده است که محصولی تقریبا فانتزی با قیمت ۴۵۰ دلار در اوایل عرضه‌ی این‌گونه محصولات به بازار محسوب می‌شد. اگرچه داک مذکور هم‌چنان روی وبگاه شرکت سازنده قابل مشاهده است اما پیدا کردن آن در بازار، کار دشواری خواهد بود. محصول دیگر این شرکت، Gaming Station نام دارد که اکنون با قیمت ۳۰۰ دلار قابل خریداری است. محصول جدیدتر از منبع تغذیه‌ی ۵۵۰ واتی، پورت شبکه و ۵ پورت USB 3.0 بهره می‌برد. پاورکالر فهرستی از کارت‌های گرافیک پشتیبانی‌شده توسط این داک را در مرکز صفحه‌ی وبگاه خود ارائه می‌دهد. خریداران بهتر است قبل از هر اقدامی، این فهرست را مشاهده کنند.
Akitio Node
شرکت Akitio تمرکز خاصی روی داک‌های کارت گرافیک دارد و سه مدل مختلف با نام‌های Node، Node Light و Node Pro عرضه می‌کند. تفاوت اصلی میان محصولات این شرکت و سایر سازندگان این است که اینتل به‌جز نسخه‌ی اصلی Node، سایر داک‌ها را در فهرست کارت‌های گرافیک اکسترنال قرار نداده است؛ درنتیجه دو محصول دیگر تنها به‌عنوان باکس‌های PCIe در نظر گرفته می‌شوند؛ علت این امر را می‌توانید در وبلاگ تاندربولت اینتل مشاهده کنید.
نسخه‌ی اصلی داک Node از منبع تغذیه‌ی ۴۰۰ واتی استفاده می‌کند و قیمت آن در آمازون ۲۶۰ دلار است. این محصول هیچ‌گونه پورت اضافی برای اتصال سایر وسایل ارائه نمی‌دهد اما نسخه‌ی ارزان‌قیمت‌تر آن یعنی Node Lite دارای چنین قابلیتی است که با برچسب ۲۰۰ دلاری در آمازون به فروش می‌رسد. این محصول به‌عنوان یک باکس PCIe تأیید شده است که از DisplayPort و یک پورت تاندربولت ۳ بهره می‌گیرد. نکته قابل تأمل درباره آن‌ها این است که فاقد منبع تغذیه درونی هستند و کاربر باید به‌صورت جداگانه آن را خریداری کند. هر دو داک از کارت‌های گرافیک با اندازه‌های استاندارد، کوچک و بزرگ پشتیبانی می‌کنند.
آخرین محصول آکیتیو، Node Pro نام دارد که با قیمت ۳۴۰ دلار در آمازون قابل خرید است. این داک ورودی DisplayPort دارد و پورت تاندربولت دومی نیز در آن تعبیه شده است. منبع تغذیه‌ی ۵۰۰ واتی و دسته‌ی طراحی‌شده روی بدنه، موجب شده است تا حمل‌و‌نقل آن آسان‌تر از سایر برادرانش باشد.
سایر برندها
مواردی که در بالا ذکر شد، تنها طیف کوچکی از باکس‌های کارت گرافیک را شامل می‌شود. از میان سایر تولیدکنندگان می‌توان به گیگابایت اشاره کرد که گیمینگ باکس Aorus GTX 1080 را با قیمت ۷۰۰ دلار به فروش می‌رساند که به‌صورت پیش‌فرض دارای کارت گرافیک انویدیا GTX 1080 است؛ همچنین نسخه‌ی مجهز به GTX 1070 نیز با قیمت ۵۵۰ دلار عرضه می‌شود. زوتاک به‌عنوان یکی دیگر از برندهای مطرح گیمینگ دو محصول Amp Box و Amp Box Mini PCIe را ارائه می‌دهد. دارندگان لپ‌تاپ‌های Alienware نیز می‌توانند از داک کارت گرافیک اکسترنال Alienware Graphics Amplifier بهره ببرند؛ اما این محصول از رابط اختصاصی مخصوص استفاده می‌کند و تنها برای لپ‌تاپ‌های این شرکت طراحی شده است. همچنین در کمال تعجب تنها ۱۷۰ دلار قیمت دارد. سایر شرکت‌ها مانند ایسوس، اچ‌پی، لنوو نیز داک‌هایی با پشتیبانی از تاندربولت ۳ عرضه می‌کنند.
مقدمه‌ای بر کارت گرافیک اکسترنال
همان‌طور که در قسمت‌های قبلی خواندید؛ بیشتر داک‌های آماده، قیمت بسیار بالایی دارند. به‌همین دلیل است که کاربران ترجیح می‌دهند دست به‌کار شوند و باکس کارت گرافیک اکسترنال خود را بسازند. قبل از آموزش این روند، ابتدا باید چندین اصطلاح پرکاربرد این زمینه را بیان کنیم که به‌نوعی الفبای اولیه برای ساخت یک eGPU به شمار می‌روند. اگر یک کاربر حرفه‌ای یا گیمر کارکشته هستید، احتمال دارد که بسیاری از این موارد برای شما تکراری باشد و بهتر است از این قسمت گذر کنید.
اتصال تاندربولت ۳ به‌صورت جداگانه، برق مورد نیاز برای کارت گرافیک را تأمین می‌کند و دیگر نیازی به پاور نخواهد بود
PCIe x16 :PCI Express (به اختصار PCIe) به درگاه‌ها یا شکاف‌هایی روی مادربرد گفته می‌شود که کارت‌های گرافیک استاندارد درون آن‌ها قرار می‌گیرند. قسمت x16 در نام این فناوری اشاره به ۱۶ مسیر اختصاصی برای انتقال داده دارد که Lane گفته می‌شوند. در هنگام اتصال یک کارت گرافیک اکسترنال به لپتاپ، این ۱۶ مسیر به ۱ یا ۲ مسیر منتهی می‌شوند یا به عبارتی دیگر، فشرده‌سازی می‌شوند تا داده به لپتاپ منتقل شود. شاید کاهش تعداد مسیرهای انتقال داده چندان خوشایند به‌نظر نرسد و نشانگر افت شدید عملکرد گرافیکی باشد؛ اما در واقعیت چندان افت چشمگیری مشاهده نمی‌شود. درگاه‌های PCIe در سه نسل ۱٫۰، ۲٫۰ و ۳٫۰ عرضه شده‌اند که بیشتر کارت‌های گرافیک جدید از PCIe 3.0 بهره می‌برند. اما خوشبختانه امکان استفاده از این کارت‌های گرافیک روی نسخه‌ی قبلی یعنی ۲٫۰ نیز وجود دارد. PCIe 4.0 در چند ماه اخیر معرفی شد و انتظار می‌رود PCIe 5.0 نیز در سال ۲۰۱۹ معرفی شود.
اتصال برق PCIe: این عبارت می‌تواند به‌نوعی از اتصال‌دهنده‌های برق در رایانه‌ها اشاره کند که معمولا از ۶ یا ۸ پین بهره می‌برند.
اتصال‌دهنده ATX 24-pin: این نوع اتصال‌دهنده نیز برای انتقال جریان مورد استفاده قرار می‌گیرد و به‌صورت گسترده در منبع‌های تغذیه‌ی رایانه‌ها، شاهد استفاده از آن‌ها هستیم. همچنین به‌عنوان یکی از گزینه‌های تأمین جریان در آداپتورهای PCIe نیز مطرح است.
آداپتور PCIe: این قطعه یک بورد کوچک با درگاه PCIe است که چندین پورت HDMI و سایر پورت‌های ارتباطی روی آن وجود دارد. وظیفه‌ی اصلی آن برقراری ارتباط میان کارت گرافیک و لپتاپ است.
درگاه اکسپرس کارت: این محل روی لپتاپ شما تعبیه شده و مکان قرارگیری تجهیزات ارتباطی از سوی اپراتورها است.
mPCIe: یکی از راه‌های ارتباطی مورد استفاده توسط علاقه‌مندان به کارت‌های گرافیک اکسترنال است که به‌جای ExpressCard استفاده می‌شود. این درگاه ارتباط مناسب‌تری ایجاد می‌کند اما استفاده از آن ممکن است دردسرساز باشد؛ زیرا بیشتر مواقع درون لپ‌تاپ‌ها تعبیه می‌شود.
Thunderbolt: فناوری انتقال اطلاعات پرسرعت اینتل که می‌تواند گزینه‌ای برای اتصال کارت‌های گرافیک اکسترنال نیز باشد.
Bios: می‌توان گفت برنامه‌ای است که ابتدا در هنگام روشن کردن رایانه و قبل از شروع سیستم‌عامل، اجرا می‌شود. معمولا ازطریق فشردن کلیدن F2 در هنگام روشن کردن لپتاپ قابل دسترسی است. ممکن است این کلید در محصولات سازندگان گوناگون، متفاوت باشد. بایوس موارد متعددی از رایانه را تحت کنترل دارد که یکی از مهم‌ترین آن‌ها ترتیب و گزینه‌های بوت است.
قطعات ابتدایی کارت گرافیک اکسترنال
برای بهره‌گیری از یک کارت گرافیک اکسترنال معمولی به ۵ جزء اصلی شامل لپتاپ، کارت گرافیک دسکتاپ، نمایشگر جانبی، آداپتور PCIe یا انواع رابط‌های دیگر و منبع تغذیه‌ی اختصاصی نیاز داریم. البته اتصال تاندربولت ۳ به‌صورت جداگانه، برق مورد نیاز برای کارت گرافیک را تأمین می‌کند و دیگر نیازی به پاور نخواهد بود. همچنین اگر قصد اجرای بازی‌های سنگین را دارید بهتر است از قبل یک پد خنک‌کننده برای لپتاپ خود خریداری کنید. در شرایط ایده‌آل لپتاپ شما مجهز به یک پردازنده چهار هسته‌ای یا دو هسته‌ای اینتل با قابلیت Hyper Threading است. همچنین یک حافظه SSD نیز می‌تواند تجربه‌ی گیمینگ شما را بهبود ببخشد. آداپتور PCIe یک قطعه تخصصی است و در فروشگاه‌های آنلاین یافت می‌شود.
چگونه یک کارت گرافیک اکسترنال برای لپتاپ خود بسازیم در اینجا به پایان رسید لطفا نظرات خود را برای ما ثبت کنید.
برای کسب اطلاعات بیشتر و مشاوره می توانید به مرکز تکنولوژی ایده مراجعه نمایید.
